HREVO Updated News
Human Rights and Eradication of Violence Organization
Position: Training Consultant
- Job location: Bamyan & Dikondi
- Job title: Training Consultant
- Nationality: National
- Gender: Male/Female
- Vacancy No: HR/2021/018
- Employment type: Consultant
- Salary: As per organization salary scale
- No of the job: 2
- Organization: Human Rights and Eradication of Violence Organization (HREVO)
- Experience: 3 to 5 years
- Contract duration: Activity based
- Announcing date: July 04, 2021
- Closing date: July 10, 2021.
- Email: [email protected]
- Job location: Bamyan
- Job title: Defense Attorney
- Nationality: National
- Gender: Female
- Vacancy No: HR/2021/017
- Employment type: Full time
- Salary: As per organization salary scale
- No of the job: 1 female for Bamyan
- Organization: Human Rights and Eradication of Violence Organization (HREVO)
- Experience: 2 to 4 years
- Contract duration: 16.5 months
- Announcing date: July 04, 2021
- Closing date: July 14, 2021.
- Email: [email protected]
کارگاه آموزشی دو روزه زیر عنوان “شایع ترین موارد خشونت علیه زنان در افغانستان و روشهای دادخواهی از قربانیان خشونت” در ولایات بامیان و دایکندی برگزار گردید
هدف اساسی این برنامه، آشنایی دانشجویان برنامه های کلینیک حقوقی سال جاری و گذشته با شایع ترین موارد خشونت علیه زنان در افغانستان و آموزش روش های دادخواهی از قربانیان خشونت بود. همچنان هدف دیگر این برنامه آموزشی، ایجاد یک شبکه ساختارمند می باشد که بتوانند تمام دانشجویانی که از برنامه های کلینیک حقوقی و محاکم تمثیلی فارغ می گردند را، گرد هم آورده و یک هماهنگی مؤثر میان آنان ایجاد نماید
در این برنامه، انواع خشونت علیه زنان (خشونت های فزیکی، روانی و جنسی، قتل های ناموسی و محاکمه صحرایی) آموزش داده شده و مبانی حقوقی و قانونی (ملی و بین المللی) مبارزه علیه آنها توضیح داده شد تا دانشجویان بتوانند با فراگیری جنبه های نظری و عملی، با خشونت علیه زنان مبارزه نمایند. در ضمن، برای ارتقای مهارت های دادخواهی، مبانی و مفاهیم، روش ها و استراتژی دادخواهی نیز برای آنان تدریس گردید تا دانشجویان حقوق و شرعیات که وکلای مدافع، سارنوالان و قاضی های آینده خواهند بود، با آن آشنایی داشته باشند
موسسه حقوق بشر و محو خشونت در ادامه فعالیت هایش این بار افتخار برگزاری مسابقات محکمه تمثیلی منع خشونت علیه زن در ولایت بامیان را دارد.
در این محکمه تمثیلی که بین محصلین حقوق و شرعیات پوهنتون های دولتی و خصوصی ولایات بامیان و دایکندی برگزار گردیده است، اشتراک کننده ها بعد از سپری نمودن دوره آموزش های کلینیک حقوقی بالای یک قضیه فرضی تحقیق نموده و در موقف های سارنوال، وکیل مدافع متهم و نماینده قانونی متضرر صورت دفاعیه ها ترتیب داده اند که اکنون در مقابل هم قرار گرفته و فهم حقوقی و مهارت های علمی حقوقی خود را به چالش می کشند.
اشتراک کننده گان قبلا در سطح ولایت های بامیان و دایکندی یک مرحله مسابقات ولایتی را سپری نموده و از بین آنها سه بهترین تیم از هر ولایت انتخاب شده که فعلا در سطح ساحوی به مسابقه می پردازند.
نشستی تحت عنوان «نشست اقلیت‌های آسیب‌پذیر افغانستان و روند صلح» با حضور سید سعادت منصور نادری وزیر دولت در امور صلح، داکتر عالمه معین امور حقوق بشر و جامعه مدنی، عبدالخالق بالاکرزی معین انسجام امور اقوام و نهادها و نماینده‌های نهادهای جامعه مدنی و اقلیت‌های افغانستان از 9 ولایت، در تالار نشست‌های وزارت دولت در امور صلح برگزار شد.
در ابتدای نشست، داکتر عالمه معین امور حقوق بشر و نهادهای جامعه مدنی وزارت دولت در امور صلح ضمن خوش‌آمدگویی به اشتراک‌گنندگان، گفت که این نشست به منظور شنیده شدن نظرات اقوام آسیب‌پذیر برای سهیم‌سازی آنان در روند صلح، برگزار شده است.
سپس عبدالودود پدرام، رئیس مؤسسه حقوق بشر و محو خشونت در رابطه با تحقیق تحت عنوان «نگرانی‌ها و مطالبات اقلیت‌های آسیب‌پذیر افغانستان در روند صلح» که این نهاد به کمک شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر انجام داده‌اند، معلومات ارایه کرد. آقای پدرام گفت که این تحقیق در مورد دریافت خواسته‌ها و پیشنهادات اقلیت‌های قومی و مذهبی در روند صلح و سهیم ساختن این اقلیت‌ها در مذاکرات صلح در مدت 10 ماه در ولایات کابل، غور، بلخ، ننگرهار، نیمروز، جوزجان، بامیان، نورستان و بدخشان انجام شده است.
موسسه حقوق بشر و محو خشونت افغانستان در یک تحقیق دریافته است که بیشتر اقلیت‌ها به دلیل عدم حضورشان در روند صلح و تضمین نشدن حقوق‌شان در این روند، نگران‌اند. این تحقیق در مدت ۱۰ ماه در نُه ولایت انجام شده است. عبدالودود پدرام، رییس این نهاد، روز یک‌شنبه، بیست‌وسوم قوس، در یک نشست خبری گفت که اقلیت‌های کشور هم‌چنین در مورد تداوم جنگ به دلیل آن‌چه نبود تضمین بین‌المللی و شکننده‌گی وضعیت پس از صلح خوانده می‌شود، نگران‌اند. او تأکید کرد که نگرانی‌ها و دیدگاه‌های اقلیت‌های کشور باید در روند صلح مد نظر گرفته شود و هویت قومی، فرهنگی و زبانی آنها در این روند تضمین شود. آقای پدرام گفت که در این تحقیق با ۵۵۰ تن از اقلیت‌های قومی مصاحبه شده و از این میان ۸۰ درصد آنان گفته‌اند که باید در روند صلح سهم داشته باشند. به گفته او، ۲۰ درصد مصاحبه‌شوند‌ه‌گان به این نظر بوده‌اند که هیأت مذاکره‌کننده از آنان در گفت‌وگوهای صلح نماینده‌گی نمی‌کند. به همین ترتیب، ۹۸ درصد تاکید کرده‌اند که باید حقوق اقلیت‌ها در پروسه صلح تضمین شود.
اسدالله سعادتی،معاون سیاسی شورای مصالحه ملی در نشست دادخواهی مبتنی بر شواهد که توسط موسسه حقوق بشر و محو خشونت برگزار شده است می گوید مشکل ما با طالبان سیاسی نیست؛ بلکه بیشتر جنبه ایدولوژیک دارد.وی در ادامه ی سخنانش افزود: « در دیگر کشورهایی که بحث جنگ و صلح مطرح است،بحث روی نهادینه شدن حقوق بشر،حقوق اقلیت ها،حقوق زنان،آزادی بیان و دموکراسی است؛اما در افغانستان قضیه کاملا معکوس است.گروه طالبان در صدد حذف این ارزش ها است و آنها را انحراف از دین می دانند».
در 12 نوامبر سال 2020، مؤسسه حقوق بشر و محو خشونت (HREVO) و شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر (CSHRN) آخرین کنفرانس ولایتی با عنوان “صدای اقلیت های غیر مسلط در روند صلح” را در کابل برگزار کردند.
نزدیک به 80 نفر در این کنفرانس شرکت کردند. فعالان حقوق بشر و جامعه مدنی، بیش از 8 رسانه، استاد دانشگاه، بزرگان قومی و دانشجویان دختر و پسر در این مراسم حضور داشتند.
نزدیک به 80 نفر در این کنفرانس شرکت کردند. فعالان حقوق بشر و جامعه مدنی، بیش از 8 رسانه، استاد دانشگاه، بزرگان قومی و دانشجویان دختر و پسر در این مراسم حضور داشتند.
Civil society activists are a bridge between the government....
It is a political peace, in a sense that the people....
Women's presence in the peace process must be supported....
Peace without preserving the hard gains to the two decades....
Peace will not be ensured as long as the Taliban do not end....
Since women comprise half of the society, their presence....
Protecting citizen’s rights, mainly those of women should be....
Women’s participation in the government is the foremost...
به دنبال تفاهم‌هایی در میان تفاوت‌ها؛ زنان از دردهای مشترک شان می‌گویند
مهربان: متاسفانه در حال حاضر هم در وضعیت بدی قرار داریم و زنان به بسیاری از حقوق شان دست‌رسی ندارند و در مواردی نیز، از حقوق قانونی شان آگاه نیستند. بحث این است که اگر ساختار نظام به نفع طالبان تغییر کند، جایگاه زنان مشخص است؛ چنان‌که اکنون در مناطق زیر تسلط طالبان، زنان نه کار می‌کنند و نه درس می‌خوانند، مگر در موارد بسیار محدود که توافق‌های محلی صورت گرفته باشد؛ اما به هرحال حضور طالبان در حکومت، تاثیرات منفی بر وضعیت زنان خواهد گذاشت.
ادعای تفاوت خواست‌ها و دغدغه‌های زنان شهری و روستایی و فرق میان تعریف آنان از حقوق اساسی، موضوعی است که چندی پیش انگیزه‌ی ایجاد کارزاری با عنوان «روایت زنانه» شد. اعضای این کارزار می‌گویند؛ یکی از اهداف آنان برای ایجاد آن، جمع‌آوری روایت‌های زنان از سرتاسر کشور برای یافتن درد مشترک میان آنان و به اشتراک‌گذاشتن این درد با دیگران است … بیشتر بخوانید
یاز به بلوغ جامعه برای دست‌رسی کامل بانوان به حقوق اساسی؛ زنان راه درازی در پیش دارند
آگاهان به این باورند که در کنار چالش‌های امنیتی، سطح پایین فرهنگ جامعه و عدم بلوغ فکری آن نیز از عوامل عدم دست‌رسی زنان به حقوق اساسی‌شان است و برای بهبود این وضعیت و فراهم‌کردن زمینه‌ی پیش‌رفت بیشتر زنان، باید در جهت روشن‌گری اذهان عامه تلاش شود.سید آقا حسین فاضل سانچارکی، معین پیشین وزارت اطلاعات و فرهنگ، نویسنده و فعال سیاسی در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر (شبکه) می‌گوید، عمده‌ترین چالشی که باعث عدم تکامل زنان و حضور قوی آنان در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی می‌شود، جنگ و ناامنی است، اما در کنار آن سنت‌های حاکم در کشور مانع دیگری برای رشد زنان به شمار می‌رود. «زنان بیش‌ترین آسیب را از جنگ می‌بینند و اگر جنگ به پایان برسد، مشکل بنیادی و اساسی از سر راه آنان برداشته می‌شود، اما این یگانه مشکل زنان نیست، بلکه سنت‌های ریشه‌دار حاکم در افغانستان مانع دیگری برای رشد و تکامل آنان است، این سنت‌ها آن‌چنان قوی است که هنوز هم حضور آزادانه‌ی زنان در ساختار نظام سیاسی و اجتماعی را برنمی‌تابد.»
شبکه: برای بهبود این وضعیت چه باید کرد؟ … بیشتر بخوانید
چگونه‌گی سرنوشت حقوق زنان در جامعه‌ی پسا صلح؛ موضع گنگ طالبان بوی سرکوب می‌دهد
برخی پژوهش‌گران به این باورند که مشخص‌نبودن موقف طالبان در رابطه با حقوق زنان در حکومت پس از توافق صلح ممکن است به معنای عدم تغییر در باورهای این گروه نسبت به زنان باشد.
داکتر سید عاصف حسینی، پژوهش‌گر، در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر (شبکه) می‌گوید که طالبان هیچ پاسخ واضحی در رابطه با موضوع حقوق زنان نداده‌اند که این به معنای تلاش آنان برای سرکوب‌کردن زنان است. «طالبان جواب صریحی درباره‌ی حقوق زنان در جامعه‌ی احتمالی پسا صلح نداده‌اند، این یعنی که آنان سعی می‌کنند زنان را سرکوب کنند، حتا اگر نتوانند به اندازه‌ی گذشته در این کار موفق باشند. این گروه باور ایدیولوژیک خود را تغییر نداده است.»… بیشتر یخوانید
بی‌اعتنایی به حقوق زنان؛ خطایی که از اعتبار توافق صلح می‌کاهد
شماری از فعالان اجتماعی می‌گویند که حقوق اساسی زنان باید در توافق‌نامه‌ی صلح تضمین شود، در غیر این صورت این توافق‌نامه اعتبار لازم را نخواهد داشت.
فهیم فرواک، رییس موسسه‌ی «نه به خشونت» در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر (شبکه) می‌گوید که یکی از مواردی که باید در توافق‌نامه‌ی صلح تضمین شود، محفوظ ماندن حقوق زنان است و اگر این موضوع در مذاکرات صلح در نظر گرفته نشود، از اعتبار توافق صلح کاسته خواهد شد. «زنان افغانستان به دلیل ستم سیستماتیکی که در تاریخ بر آنان رفته است، باید مورد حمایت‌های ویژه‌ای قرار گیرند و حقوق اساسی آنان مثل حق آموزش، حق کار و حق مشارکت سیاسی در توافق‌نامه‌ی صلح تضمین شود، اگر این حقوق در مذاکرات از نظر بیفتد، توافق‌نامه‌ی صلحی که امضا می‌شود، اعتبار چندانی نخواهد داشت و مورد پشتیبانی مردم افغانستان و جامعه‌ی جهانی قرار نخواهد گرفت.»… بیشتر بخوانید